الا ای آهوی وحشی و دل میرود ز دستم صاحبدلان حافظ

شعر از حافظ

• الا ای آهوی وحشی کجایی
• مرا با توست چندین آشنایی

• دو تنها دو سرگردان بی کس
• دد و دامت کمین از پیش و از پس

• بیا تا حال یکدگر بدانیم
• مراد هم بجوییم ار توانیم

• که می بینم که این دشت مشوش
• چراگاهی ندارد خرم و خوش

• که خواهد شد بگویید ای رفیقان
• رفیق بی کسان یار غریبان

• مگر خضر مبارک پی در آید
• ز یمن همتش کاری گشاید

• مگر وقت وفا پروردن آمد
• که فالم لاتذرنی فردا آمد

• چنینم هست یاد از پیر دانا
• فراموشم نشد هرگز همانا

• که روزی رهروی در سرزمینی
• به لطفش گفت رندی ره نشینی

• که ای سالک چه در انبانه داری
• بیا دامی بنه گر دانه داری

• جوابش داد گفتا دام دارم
• ولی سیمرغ می باید شکارم

• بگفتا چون به دست آری نشانش
• که از ما بی نشان است آشیانش

• چو آن سرو روان شد کاروانی
• چو شاخ سرو می کن دیده بانی

• مده جام می و پای گل از دست
• ولی غافل مباش از دهر سرمست

• لب سرچشمه و طرف جوئی
• نم اشکی و با خود گفت و گویی

• نیاز من چه وزن آرد بدین ساز
• که خورشید غنی شد کیسه پرواز

• به یاد رفتگان و دوستداران
• موافق گرد با ابر بهاران

• چنان بی رحم زد تیغ جدایی
• که گویی خود نبودست آشنایی

• چو نالان آمدت آب روان پیش
• مدد بخشش از آب دیده خویش

• نکرد آن همدم دیرین مدارا
• مسلمانان مسلمانان خدارا

• مگر خضر مبارک پی تواند
• که این تنها بدان تنها رساند

• تو گوهر بین و از خر مهره بگذر
• ز طرزی کان نگردد شهره بگذر

• چو من ماهی کلک آرم به تحریر
• تو از نون والقلم می پرس تفسیر

• روان را با خرد در هم سرشتم
• وز آن تخمی که حاصل بود کشتم

• فرح بخشی در این ترکیب پیداست
• که نغز شعر و مغز جان اجزاست

• بیا وز نکهت این طیب امید
• مشام جان معطر ساز جاوید

• که این نافه ز چین جیب حور است
• نه آن آهو که از مردم نفورست

• رفیقان قدر یکدیگر بدانید
• چو معلوم است شرح از بر مخوانید

• مقالات نصیحت گو همین است
• که سنگ انداز هجران در کمین است

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را		دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز		باشد که بازبینیم دیدار آشنا را
ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون		نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا
در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل		هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا
ای صاحب کرامت شکرانه سلامت		روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است		با دوستان مروت با دشمنان مدارا
در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند		گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را
آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند		اشهی لنا و احلی من قبله العذارا
هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی		کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد		دلبر که در کف او موم است سنگ خارا
آیینه سکندر جام می است بنگر		تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا
خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند		ساقی بده بشارت رندان پارسا را
حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود		ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را