خبرهایی از مصر

 

به گزارش بی باک به نقل از رجانیوز، مهدی جهانتیغی: اگرچه سفرهای اخیر اردوغان به مصر، لیبی و تونس با تبلیغات رسانه‌ای و حتی استقبال‌های گرم از او در لیبی یک‌بار دیگر نگاه ها را به سمت ترکیه به عنوان بازیگری فرصت طلب در حوادث منطقه جلب کرد اما نگاه دقیق به بازتاب های این سفر نشان می دهد که این سفرها رفتارهای سیاسی و ایدئولوژیک اردوغان و دولت ترکیه را زیر ذره‌بین انقلابیون قرار داده و مخالفت‌های صریحی نیز با او ایجاد کرده است.

اعتراض انقلابیون مصر از جمله اخوان المسلمین به اظهارات اردوغان درباره پیشنهاد حکومت سکولار آن‌هم با گزاره های صریحی همچون اینکه وی را متهم به دخالت در کشور مصر متهم کرده و مدل حکومتی او را برای مصر غیرکارآمد عنوان کرده اند و یا اظهارات "شیخ مظهر شاهین" که به خطیب انقلاب مصر شهرت یافته، در خطبه نمازجمعه این هفته در مسجد "مکرم" میدان التحریر قاهره، که حتی از استقبال از اردوغان با تشریفات خاص انتقاد شدید و نکوهش کرد و گفت که چرا باید از اردوغان طوری استقبال شود که گویا فاتح مسلمانان و نجات دهنده مصر است، نشان می دهد که ترکیه در راهبردی ترین سیاست خارجی خود در قبال منطقه که به دست گرفتن رهبری قیام خاورمیانه و شمال آفریقاست، ضربه سنگینی خورده است.

انقلابیون مصر که تاثیر گذاری زیادی بر دیگر انقلابیون منطقه دارند، مدل حکومتی اردوغان را رد کرده و آن را ناکارآمد و حتی مغایر با اصول اسلامی می‌دانند و در قبال اینکه وی خود را در جایگاه رهبری قیام های منطقه بداند، احتیاط می‌کنند.

رد کردن گزینه حکومتی ترکیه آن‌هم در شرایط نظام سازی کشورهای رها شده از بند دیکتاتوری، یعنی شکست استراتژیک در یکی از حساس ترین قسمت های سریال تاریخی بیداری اسلامی منطقه.

از سوی دیگر، هم‌زمان با همایش بیداری اسلامی در تهران، رهبر انقلاب توانستند با منطق انقلاب اسلامی، مانیفست بی‌نقصی را به جهان اسلام ارائه دهند که صدها نخبه از بیش از 80 کشور را به وجد آورد و هم‌زمان با ایراد سخنرانی چند بار تکبیر آن‌ها را به نشانه تأیید و ابراز محبت بلند کرد.

غربی ها می دانند مدل حکومتی خاندانی، سلطنتی و سکولار ضد دینی در خاورمیانه شکست خورده و باید حکومت های با ظاهر اسلام‌گرایی سرکار بیایند و در راستای همین راهبرد است که امریکایی ها از تشکیل احزابی شبیه حزب توسعه و عدالت ترکیه در برخی کشورها مانند تونس و مصر استقبال  و برای تقویت آن‌ها تلاش هایی هم کرده اند و این همان نسخه انحرافی است که غربی ها می خواهند آدرسش را به فعالین انقلاب بدهند تا از جهت‌گیری قیام‌ها به سمت نسخه حکومت داری و سیاست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی منحرف شوند.

اگرچه شتاب تحولات منطقه زیاد است اما بر اساس چند اصل کلی در حال تغییر است. کلی ترین اصل که به صراحت مردم منطقه و حتی برخی انقلابیون محافظه کار که برای حفظ سرمایه اجتماعی خود مجبور به بیان آن هستند؛ ایجاد حکومت اسلامی بر اساس قوانین اسلام و حضور جدی قوانین اسلام در عرصه نظام سازی، حکومت داری و اجتماع و سیاست است اما این رویکرد با سیاست های راهبردی و ایدئولوژیک ترکیه در حوزه حکومت داری و سیاست خارجی و حتی حوزه مسائل اجتماعی و سیاسی داخلی سازگار نیست.

در نتیجه این رویکرد، گزینه استراتژیک دیگری که ترکیه با رفتار متناقض خود از دست خواهد داد، کاهش اعتماد عمومی مردم منطقه خواهد بود. اما در مقابل، ایران در حال حاضر بالاترین سطح اعتماد عمومی منطقه را دارد و سیر صعودی این روند نیز ادامه دارد.

در بعد نظامی، اگرچه ترکیه به‌ظاهر تلاش می کند با استقرار سپر موشکی ناتو در خاک این کشور یک گزینه نظامی استراتژیک به خود اضافه کند اما اگر این موضوع را در شرایط فعلی منطقه تحلیل کنیم، با توجه به بیداری اسلامی و مولفه‌های جدید قدرت مانند قوت گرفتن ملت ها و اسلام‌گرایان سیاسی مخالف غرب، قطعا ترکیه گزینه‌های راهبردی‌تر دیگری را در دراز مدت از دست خواهد داد.

از هفته آینده آغاز میشود، ساخت 75کیلومتر دیوار حائل اسرائیل در مرز با مصر

به گزارش فارس، رادیو رژیم صهیونیستی اعلام کرد که کار احداث دیوار حایل در مرز مصر با هدف جلوگیری از آنچه نفوذ پناهندگان و عناصر مسلح خواند، از هفته آینده آغاز می‌شود.

طول این دیوار 75 کیلومتر است که مابین دو روستای"کرم شالوم" و "نیتسانا" احداث خواهد شد.

بر اساس این گزارش، همچنین کار ساخت دیوار مرزی در بخش جنوبی بین شهر"ایلات" و "جبل ساخی" ادامه خواهد داشت و پیش‌بینی می‌شود که اواخر سال جاری به پایان برسد.

رادیو رژیم صهیونیستی همچنین گزارش داد که محافل امنیتی اسرائیل تصمیم گرفته‌اند دیوار دیگری در اطراف شهر ایلات از ناحیه جنوب غربی ساخته شود و مدعی شد که این منطقه شاهد بیشترین نفوذ افراد مسلح از خاک مصر به اسرائیل است.

منابع امنیتی اسرائیل نیز نسبت به افزایش فعالیت عناصر تروریستی در منطقه سیناء ابراز نگرانی شدید کردند.

یک ماه پیش در نتیجه حمله یک گروه مسلح به اتوبوس اسرائیلی در شهر ایلات 9 صهیونیست به هلاکت رسیدند که به دنبال آن رژیم صهیونیستی طی عملیاتی در مرز مصر موجب کشته شدن 7 نظامی مصری شد.
به گزارش مهر به نقل از خبرگزاری الشرق الاوسط(خاورمیانه) مصر، "جیمز ماتیس" فرمانده نیروهای مرکزی آمریکا در منطقه با "حسین طنطاوی" فرمانده نظامی حاکم بر مصر و رئیس شورای عالی نیروهای مسلح این کشور دیدار کرد.

در این دیدار، آخرین تحولات مربوط به منطقه و همچنین تغییرات در سطح منطقه ای و بین المللی و مسائلی که برای دو طرف اهمیت دارد، با توجه به همکاری و روابط نظامی میان دو کشور بررسی شد.

ماتیس همچنین با سامی عنان معاون رئیس شورای عالی نیروهای مسلح مصر دیدار کرد که دو مقام در این دیدار به برخی مسائل مربوط به همکاری نظامی میان آمریکا و مصر در زمینه های مختلف پرداختند.

خاطر نشان می شود با وجود افزایش موج نفرت مردم مسلمان مصر از آمریکا و رژیم صهیونیستی پس از سرنگونی حسنی مبارک دیکتاتور مورد حمایت آنها، مقامات شورای نظامی حاکم که از بازماندگان رژیم سرنگون شده مبارک هستند، بر ادامه و تقویت روابط با تل آویو و واشنگتن اصرار دارند. 

تحولات مصر به کودتا شبیه نیست

محمدعلی سبحانی*

برای سخن گفتن از مسائل مصر و اتفاقاتی که در آن کشور افتاده، باید تحولاتی که از ابتدای بهار عربی تا کنون اتفاق افتاده را بررسی کرد و آنگاه سخن گفت که چرا فضای مصر اینگونه تغییر کرده است. قانون اساسی ابتدایی با حضور اسلامگرایان به صورت جدی مورد بررسی قرار گرفت و آنها توانستند در مرحله اول با همکاری ارتش و تفاهم گسترده‌ای که وجود داشت، کاری کنند تا حسنی مبارک سرنگون شود. از این مقطع به بعد حضور اسلامگرایان در مصر همچنان پررنگ‌تر شد و البته در انتخابات ریاست جمهوری، همکاری نیروهای اسلامی با نیروهای سیاسی بیشتر از گذشته خودش را نشان داد. آن روز اینطور فهمیده شد که اگر کاندیدای مورد نظر با قدرت ارتش و همچنین نیروهای سیاسی و نیز حمایت مردم بر سر کار بیاید، تا حدی مشکلات مصر کاهش خواهد یافت. اخوان تا این مرحله چند تجربه را عملی کردند؛ اول اینکه توانستند با ارتش همکاری کنند و در انتخابات مجلس پیروز شوند، دوم اینکه در یک فضای دوقطبی خیلی جدی مرسی را به ریاست جمهوری برسانند. در ابتدا به گفته ارتش بنا بر آن بود که اخوانی‌ها دولتی ائتلافی و میانه تشکیل بدهند اما حقیقت امر آن بود که نشان دادند اشتیاقشان به قدرت بیش از آن چیزی است که تصور می‌شد. اگر بخواهیم نقطه‌ای را برای آغاز مشکلات مصر مشخص کنیم، مسلما مهمترین اتفاق طرح بزرگی بود که اسلامگرایان و اخوانی‌ها برای قانون اساسی و به رفراندوم گذاشتن آن در نظر داشتند. در این مرحله اخوانی‌ها خود را در معرض امتحانی بزرگ قرار دادند که البته در آن موفق هم نبودند. آنها به گروه‌های تندروی سلفی خیلی نزدیک شدند. آن هم در حالی که معمولا سلفی‌ها در مصر به این مشهورند که اهمیت چندانی برای رای مردم قائل نیستند. در هر صورت با توجه به تحریم نیروهای سیاسی در مصر، این قانون به رفراندوم گذاشته شد و تنها 21 درصد از واجدین به آن رای دادند. روندی که اخوانی‌ها در مصر پیش گرفته بودند، از همان ابتدا نشان می‌داد که این قانون نمی‌تواند حامی انقلاب و وحدت مردم مصر باشد. در این فضا نیروهای سیاسی دریافتند در وضع خاصی گرفتار شده‌اند که در حقیقت در انحصار اخوانی‌ها بود. جبهه نجات ملی توسط نیروهای سیاسی به دلیل همین تصور ایجاد شد که در حقیقت گستره ای از نیروهای سیاسی و احزاب سکولار و لیبرال و قومگرا و همچنین نیروهای اسلامگرای معتدل بودند. ائتلاف اخوانی‌ها با سلفی‌ها تمام تصور نیروهای سیاسی و مردمی مصر را در مورد اخوان المسلمین از بین برد چراکه مردم دریافتند اخوان برای کسب قدرت چه راه‌های خطایی را که احتمال دارد رفته باشد و از سوی دیگر بحث تصویب قانون اساسی که به میان آمد، با تندروها همراه شدند تا خواسته‌های حزبی‌شان را پیش ببرند. در همین نقطه اشتراکی بین نیروهای دموکراسی‌خواه و نیروهای سیاسی به وجود آمد که این اشتراک به عنوان نیرویی در برابر اخوان شکل گرفت. جالب آنکه وقتی مرسی سرنگون شد، نیروهای حزب نور سلفی که تا کنون در کنار مرسی بودند، به تشکیلات جدید نزدیک شدند و اخوان را رها کردند. عربستان هم که حامی سلفی‌های مصر بود، از اولین کشورهایی بود که به تشکیلات جدید تبریک گفت. در این میان گذشته از تغییرات و تحولاتی که ایجاد شد، نقش ارتش، نقشی بی‌بدیل است. ارتش در این تصور که احتمال گسترش جنگ داخلی شدید وجود دارد، برای دفاع از امنیت کشور و گذار به دموکراسی، کاری شبیه به همان عملی را انجام داد که در قضیه حسنی مبارک انجام داده بود و بر همین اساس رئیس دادگاه قانون اساسی را برای گذار به پروسه دموکراسی به عنوان رئیس دولت موقت جدید انتخاب کرد تا شرایط از این بدتر نشود. با توجه به مسائل موجود باید منتظر ماند و دید سه نیروی سیاسی و مردمی و ارتش در ادامه چگونه با هم توافق خواهند کرد چراکه با توجه به تجربیاتی که هر سه گروه دارند، به نظر می‌رسد این مسئله با گفت‌و‌گو حل شود. تا کنون ارتش نقشه راهی با عنوان انتخابات زودرس تهیه کرده است که البته کلیسای قبطیان که 15درصد مصر را تشکیل می‌دهند، شیخ الازهر، برخی نیروهای سلفی و کلیه نیروهایی که در مخالفت با مرسی بودند، آن را پذیرفته‌اند و تنها مانده است اخوان در مقابل این مسئله چه تصمیمی خواهد گرفت. اینکه آیا گذار جدید را نخواهند پذیرفت ونقش اپوزیسیون را بازی خواهند کرد و به مبارزه با دولت بعدی خواهند پرداخت یا آنکه خواسته مردم را می‌پذیرند، هنوز معلوم نیست. بیشتر کسانی که در مورد تحولات مصر سخن می‌گویند، برخورد ارتش مصر را به کودتا شبیه می‌دانند یا آن را کودتا می‌خوانند اما باید قبول کرد رفتار ارتش چند تفاوت تمام عیار با یک کودتای نظامی دارد. اول آنکه ارتش نمی توانست مطالبات مردمی را که در خیابان‌ها بودند نادیده بگیرد و همانند برخوردی که مبارک کرد، مجبور بود پشت مردمش را خالی نکند. مسئله دوم این است که کودتا زمانی است که ارتش در قدرت نباشد و و همچنین قدرت را در دست خود بگیرد. در حالی که ارتش برکنار نشده بود و قدرت را در اختیار داشت و جایگاه خودش را به عنوان نیروی موازنه بخش در دست داشت و مسئله مهمتر آنکه بعد از مرسی، ژنرالی نظامی بر سر کار نیامد بلکه حقوقدانی از دادگاه قانون اساسی رئیس تشکیلات جدید شد که قسم قانون اساسی را هم خورد. آنچه مسلم است ارتش نیروی تعادل بخشی است که محبوبیت زیادی به خاطر جنگ با اسراییل و همچنین حمایت از مردم دارد و همچنین نباید فراموش کرد دلیل اصلی پیروزی انقلاب 25ژانویه مصر، حمایت ارتش از مردم بود.

بیانیه مجمع مطالبه مردمی مشهد مقدس
به مناسبت خیزش اسلامی- انقلابی مردم مصر و تونس

یک: تقارن مبارک خیزش مردم چند کشور مهم جهان اسلام در برابر ظلم و اسلام‌ستیزی سران وابسته و مزدورشان، با ایام‌الله سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، ایام مبارزه را در اذهان مردم ما زنده کرده است. این تقارن، فرصتی است برای حرکتی عمومی در راه صدور ارزش‌های انقلاب اسلامی که امروز با کم‌ترین فعالیت‌ها بخشی از آن به بار نشسته است و تداوم و به ثمر نشستن نهایی آن، همت ویژه‌ای را می‌طلبد.

دو: هرچند مقاومت اسلامی حماس در فلسطین، نشان از پتانسیل برادران اهل‌سنت در مبارزه داشت، اما خیزش امروز مردمی در جهان عرب، گسترش این نگاه انقلابی را در جهان عرب به اثبات رسانده و وهابیت را در سازش و تسلیم تنها می‌گذارد. خیزش مردمی جدید، تفاوت‌های آشکاری نیز با جنبش‌های گذشته پان‌عربیستی دارد که نشان می‌دهد ملی‌گرایی در جهان اسلام رو به زوال نهاده است. جالب اینجاست که جریان به اصطلاح ملی‌گرای پوسیده و وابسته داخلی که در فتنه 88 شعار «نه‌غزه، نه‌لبنان ...» سر داد، امروز منافقانه ادعای شبیه بودن جریان فتنه با جنبش اسلامی، مردمی و ضداستکباری جهان عرب دارد!

سه: نفی ظلم و فساد و استبداد، یکی از وجوه اصلی اسلام‌ِ انقلابی است. امری که در انقلاب اسلامی ما نیز به وضوح مشهود است. بنابراین ادعاهایی که همگام با رسانه‌های غربی (آگاهانه یا ناآگاهانه) سعی در غیراسلامی نشان دادن مبارزات مردم مصر و تونس و بی‌ارتباطی آن با انقلاب اسلامی را دارند، نمی‌تواند از ارزش مبارزات آن‌ها و نگاه مستضعف‌ گرا و ظلم‌ستیز انقلاب اسلامی بکاهد.

چهار: دنباله‌روی گروه ها و خواص از مردم و تحولات سریع و فراگیر، خبر از بلوغ سیاسی‌، اجتماعی مردم در جهان اسلام دار. فقدان رهبری واحد و قدرتمند در این کشورها هرچند ممکن است در کوتاه‌مدت به انحراف جنبش بیانجامد، اما حرکتی که آغاز شده به نقطه غیرقابل بازگشتی رسیده و انحراف آن نیز نمی‌تواند مانع از رشد شعور انقلابی مردم و تغییرات فراگیر در آینده سیاسی این کشورها شود. این خیزش‌ها، فارغ از نتیجه کوتاه‌مدت آن، گامی رو به جلو در بیداری اسلامی خواهد بود.

پنج:از گذشته های دور شمال آفریقا، محور اصلی گسترش اسلام به اروپا بوده است. امروز نیز به دلیل تعاملات دوسوی دریای مدیترانه، بیش‌ترین پتانسیل را برای گسترش موج اسلام‌خواهی دارد. به‌ویژه اسلامی که کم‌ترین آسیب فکری را از وهابیت دیده و مردمی مشتاق اهل‌بیت را در خود پرورانده است. محوریت قابل توجه مصر در جهان عرب و موقعیت ریشه‌دار آن در جهان اسلام، تغییراتی اساسی را در خاورمیانه و سقوطِ رژیم صهیونیستی، در آینده‌ای نزدیک نوید می‌دهد.

شش:نقطه شروع خیزش‌های جدیدِ مردمیِ جهان اسلام را نباید در تونس دانست. نقطه شروع تحولات معاصر جهان، انقلاب اسلامی ایران است. نقطه اوج خیزش‌های جدید نیز با احیای گفتمان انقلاب در ایران در دهه اخیر و نیز مقاومت جانانه حزب‌الله و حماس در برابر اسرائیل (به نمایندگی از غرب و تفکر مادی)شروع شده است. دشمنان حقیقت‌گریز و دوستان خودکم‌بین، نمی‌توانند نقش ایجادی و برکات انقلاب اسلامی ایران در این تحولات را نادیده بگیرند و ما را از نقش استمراری‌مان در صدور انقلاب غافل کنند.

هفت: شاید پیش از این عده ای از مسلمانان جهان با دیده شک و تردید به فرجام انقلاب اسلامی و موفقیت آن در برابر فشارهای استکبار می‌نگریستند، اما امروز مقاومت مستمر مردم ایران در برابر استکبار که نمودهای مختلفی از جمله:
- رفع فتنه‌های داخلی در سالهای ابتدایی انقلاب
- هشت سال دفاع مقدس
- مقاومت در برابر محاصره اقتصادی همیشگی
- موفقیت‌های پیاپی در عرصه‌های علمی، فنی و نظامی
- حرکت رو به رشد در جهت اجرای عدالت اجتماعی
- سیاست خارجی مقتدر
- و بالاخره سربلندی در برابر فتنه منافقانه‌ای که در سال گذشته به نام اسلام و ایران، کمر به نابودی انقلاب بسته بود
حامل این پیام برای مردم جهان عرب و امت اسلامی بوده است که انقلاب ایران توانسته است همه موانع را پشت سر گذاشته و به شکوفایی برسد. نظامی تثبیت‌شده که در برابر تندبادهای جهانی سر خم نمی‌کند و در عرصه‌های مختلف به موفقیت می‌رسد، می‌تواند الگوی عینی «توانایی ایجاد» و مهم‌تر از آن «توانایی امتداد» یک انقلاب و نظام سیاسی مبتنی بر اسلام ناب باشد.

شهریور 90-92-