دبیرکل جمعیت عمل اسلامی بحرین تأکید کرد: رویدادهای بحرین ، انقلابی مردمی و جنبشی فراگیر است که مانند سایر حرکت های مردمی باهدف سرنگونی استبداد و دیکتاتوری شکل گرفته است.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از شبکه خبری العالم، شیخ عبدالله صالح روز سه شنبه گفت: مردم بحرین در جریان تظاهرات مسالمت آمیز برای بیان خواست های خود با نیروهای امنیتی تا بن دندان مسلح مواجه هستند که با استفاده از سلاح های ممنوعه به مقابله با تظاهرکنندگان می پردازند.
وی با ابراز شگفتی از روش وحشیانه دولت در برخورد با شهروندان بحرین که خواستار دستیابی به حقوق مشروعشان هستند ، افزود : ابزارهای سرکوب به کار گرفته شده توسط پلیس بحرین باعث کشته شدن دو شهروند در دو روز اخیر شده است.
روز سه شنبه هنگام تشییع جنازه علی عبدالهادی مشیمع که دیروز( دوشنبه ) در خلال تظاهرات مسالمت آمیز کشته شده بود، سرنشینان چهار خودروی گشت امنیتی به سمت مردم تیزاندازی کردند که در نتیجه یکی از شرکت کنندگان در تشییع جنازه به نام فاضل سلمان متروک به ضرب گلوله نیروهای پلیس کشته شد.
بحرین
مجمع الجزایر بحرین متشکل از 35 جزیره بزرگ و کوچک با وسعتی معادل 695 کیلومتر مربع می‌باشد که بزرگ‌ترین جزیره این کشور که پایتخت آن هم می‌باشد، منامه نام دارد. این کشور پیشتر به ایران تعلق داشت که در زمان محمدرضا شاه از ایران جدا شد.
جمعیت بحرین بالغ بر 690000 نفر می‌باشد که حدود یک سوم آن را خارجیان تشکیل می‌دهند ایرانیان درصدر اتباع خارجی قرار دارند. علی‌رغم اکثریت عددی شیعیان ، حکومت در دست خاندان سنی آل خلیفه می‌باشد و به تبع فقر بالنسبه چشمگیر ، شیعیان این امارت در ساختار سیاسی آن جایگاهی نداشتند. نیروهای دولتی این امیرنشین نیز ، بنا بر انگیزه‌های سیاسی و عصبیت‌های مذهبی ،هرگونه تظاهرات از ناحیه شیعیان بحرین را سرکوب کرده‌اند .
تأثیرات انقلاب اسلامی بر مردم و حرکت‌های مردمی
بحرین ، چه قبل و چه بعد از انقلاب ایران ، کانون رستاخیز شیعی در کشورهای خلیج فارس بوده است. این امر به طور مستقیم از وضع جمعیتی ، اجتماعی و اقتصادی جزیره ناشی می‌شود. در مقایسه با حاکمه سنی که بر این کشور مسلط هستند شیعیان از اکثریت جمعیتی برخوردار می‌باشند. هم خانواده حاکم شیخ عیسی آل خلیفه و هم بیشتر نخبگان سیاسی به آیین سنی متعلق هستند بیگانگی جامعه شیعه ( باحکومت ) بیشتر به علت اصلیت ایرانی بعضی اعضای آن ،تقویت می‌شود زیرا که در میان شیعیان بحرین همیشه احساساتی به طرفداری از ایران وجود داشته است به علاوه دعاوی طولانی ایران نسبت به جزیره بر شکاف میان سنی و شیعه افزوده است با یک چنین سابقه‌ای بنیادگرایی شیعه به دنبال انقلاب ایران به عنوان یک جنبش نیرومند در صحنه ظاهر شد.
تا قبل از قیام امام خمینی (ره) شیعیان خلیج فارس فاقد سابقه مقاومت ستیزجویانه در برابر حکومتهای زورگو بودند. آنان در بسیاری موارد احساس می کردند که در حاشیه قراردارند، لیکن هیچ‌گاه شکایات و نارضایتی‌های خود را به صورت قیام و طغیان بروز نداده و نیز نکوشیده بودند که از طریق کودتا دولتی را سرنگون کنند برخی از آنان حداکثر از طریق تظاهرات و ناآرامی به نفوذهای خارج از جامعه خود واکنش نشان می‌دادند.
بحرین ، چه قبل و چه بعد از انقلاب ایران ، کانون رستاخیز شیعی در کشورهای خلیج فارس بوده است
هنگام پیروزی انقلاب اسلامی مقامات بحرینی از آن استقبال کردند و مطبوعات به تجلیل از رهبری آن پرداختند نماینده سازمان آزادی‌بخش بحرین طی یک مصاحبه پیرامون انقلاب اسلامی ایران اظهار داشت ملت مسلمان بحرین از اوایل نهضت عملیات و تظاهرات بزرگ ملت مسلمان ایران ،علیه رژیم منحوس شاه را پی گیری میکردند و هر لحظه در انتظار دریافت اخبار جدید از اوضاع داخلی ایران به سر می‌بردند. وی که از روابط عمیق دو ملت مسلمان ایران و بحرین سخن می‌گفت اضافه کرد: تنها آرزوی ملت بحرین پیروزی انقلاب در ایران بود و اهمیت اخبار ایران به جایی رسید که در بحرین هر کسی فکر میکرد این اخبار در داخل بحرین جریان دارد و به خود مردم بحرین مربوط است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران ، مردم بحرین با حمل پلاکارد تظاهرات عظمیی به حمایت و همبستگی با انقلاب اسلامی ایران بر پا کردن همبستگی و اتحاد مردم مسلمان بحرین با مردم مسلمان و انقلابی ایران به حدی بود که سازمان آزادی بخش بحرین به عنوان نماینده همین مردم قبل از پیروزی با رهبران انقلابی ایران ارتباط داشته و همکاری میکرد.
در ماه اوت 1979 رسانه‌های همگانی ایران اعلام کردند هادی مدرسی از طرف امام خمینی به عنوان نماینده شخصی او در بحرین منصوب شده است. در بحرین سخنرانی مدرسی به دو تظاهرات علنی منجر شد یکی از آنها با اجازه مقامات روز 17 اوت مصادف یا روزی که امام خمینی آن را روز قدس نامیده بود، برگزار شد تظاهرات دوم روز 19 اوت به دنبال بازداشت او سبب شد که حدود 500 نفر تظاهرات کرده و خواستار آزادی او شوند که 28 تن از آنان بازداشت شدند آنگاه مقامات بحرینی روز 31 اوت مدرسی را اخراج کردند اگر چه این اقدامات سبب آرامش نسبی اوضاع گردید با این حال موج تظاهرات و ناآرامی‌ها شکل و محتوای خود را مرهون ابتکار و برنامه‌ریزی ایران بود بدین سان اعلامیه‌ها یا افرادی که الهام بخش این تظاهرات بودند، ضرورتا بر شکایات و نارضایی‌های جوامع شیعه متمرکز نکرده بلکه بیشتر بازتاب خواسته‌های سیاسی ایران بود.
معهذا انقلاب ایران ،در بین شیعیان بومی کشورهای خلیج فارس پاسخ مساعدی یافته بود تظاهرات 19 اوت 1979 در بحرین نمودار چیزی بیش از یک پاسخ ساده به تحریکات خارجی بود.
روز 31 دسامبر 1981 مقامات بحرین اعلام کردند توطئه‌ای را که علیه رژیم حاکم پی‌ریزی شده بود سرکوب و ده‌ها تن را که در این توطئه مشارکت داشته‌اند بازداشت کرده‌اند. آنها این توطئه را متوجه جبهه آزادی بخش اسلامی بحرین به رهبری مدرسی نمودند که در آن هنگام پخش رادیویی امور خلیج شبکه رادیویی ایران را رسما اداره می کرد.
تنها آرزوی ملت بحرین پیروزی انقلاب در ایران بود و اهمیت اخبار ایران به جایی رسید که در بحرین هر کسی فکر میکرد این اخبار در داخل بحرین جریان دارد و به خود مردم بحرین مربوط است
بنا به ادعای دولت بحرین عده‌ای از ساکنان پیشین کشورهای خلیج فارس با کمک احتمالی مقامات ایران در کار با مواد منفجره و خرابکاری تعلیم دیده و پنهانی وارد بحرین شده بودند. آنان قرار بود سلاحهایی را به کار برند که توسط یک گروه محلی تحت کنترل ایران درچنین مخفیگاه نزدیک منامه کار گذاشته شده بود آنگاه قرار بود که آنها لباس افراد پلیس را به تن کنند و مردم را به قیام همگانی فرا خوانند هدف نهایی عبارت از برپایی یک جمهوری اسلامی به رهبری مدرسی در بحرین بود . دولت ایران به دست داشتن در توطئه متهم و از جمله ادعا گردید که پنج هاورکرافت پر از افراد مسلح و تجهیزات آماده بود از بوشهر عزیمت و به اجرای شورش مزبور یاری رسانند. این ادعا از طرف دولت ایران تکذیب گردید.
مسلمانان بحرین با تأثیر پذیری از انقلاب اسلامی و نیز حمایت انقلابیون ایرانی حرکات چندی بر علیه حکام خود انجام دادند . ایران مبارزه تبلیغاتی شدیدی در جهت صدور انقلاب در حوزه خلیج فارس به راه انداخت و از طریق انتشار جزوه‌ها و پیامهای رادیویی " صدای انقلاب اسلامی " به زبان عربی و نوارها و سخنرانیها و توده‌های مسلمان عموما و شیعیان را خصوصا تحت تأثیر قرار می‌داد در روز 24 آوریل 1980 و به دنبال بازداشت و اعدام آیت الله سید محمد باقر صدر رهبر مذهبی شیعیان عراق شیعیان در منامه پایتخت بحرین دست به تظاهرات زدند. پلیس جمعیت تظاهر کند گان را متفرق و عده‌ای از آنها را بازداشت شدگان چند روز بعد در گذشت و گفته شد که مرگ او در اثر شکنجه به دست افراد پلیس بوده است. این واقعه به نوبه خود باعث بروز چندین تظاهرات دیگر در ماه مه گردید.
برخلاف تظاهرات مردمی سالهای 1979 و 1980 اعتراضات بعدی شیعیان ، تقریبا به طور تمام و کمال خشونت بار بوده است تشدید خشونت تا حد زیادی معلول شعله ور شدن جنگ ایران و عراق در سپتامبر 1980 و جهت گیری بعدی این کشورها بوده است کشورهای خلیج فارس به عراق کمک مالی می کردند و تسلیحات و تجهیزات در اختیار آن کشور قرار می‌دادند.
طی سالهای 1979 و 1980 رژیم‌هایی که مواجه به اعتراضات شدید و بعضا خشونت بار بودند توجه بی‌سابقه‌ای به تدوین فرمول سیاسی در قبال سکنه شیعه خود مبذول داشتند این هم بر تشویق مبتنی بود و هم بر تنبیه فی‌المثل در عربستان سعودی منابع مالی برای برق رسانی در مقیاس وسیعی پروژه‌های خشک کردن باتلاق‌ها احداث مدارس و بیمارستانه در قطیف و سایر شهرهای شیعه نشین تخصیص یافت اعضای طراز اول خاندان سلطنتی از این منطقه دیدار میکردند تا با بزرگان و مشاهیر شیعه ملاقات کنند.
هنگام پیروزی انقلاب اسلامی مقامات بحرینی از آن استقبال کردند و مطبوعات به تجلیل از رهبری آن پرداختند
در سایر کشورهای خلیج فارس نیز برنامه‌های مشابهی به مورد اجرا گذاشته شد. در عین حال شیوه‌های توسل به زور نیز از نظر مقامات برای سرکوب کردن شورش‌های شیعه دور نگه داشته نشد اخراج افرادی نظیر مدرسی شیعیان انقلابی را از وجود رهبران‌شان محروم ساخت و همین امر به احتمال قوی ضربه‌ای جدی بر قیام‌های مردمی وارد آورد از این گذشته شورش‌ها، بی‌رحمانه سرکوب شده و بازداشتهایی صورت می گرفت که غالبا با شکنجه همراه بود.
رهبران جبهه آزادی‌بخش اسلای بحرین به این نتیجه رسیدند که تظاهرات مردمی هرگز به سرنگونی رژیم منجر نمی‌شود، بنابراین به روش‌های ستیزه جویانه متوسل شدند بنا به گفته رهبر جبهه ،تظاهرات آوریل و مه 1980 که به "شهادت" برخی از شرکت کندگان شیعه منجر شد، جبهه را بر آن داشت که تکوین یک جنبش مردمی فی‌نفسه کافی نیست و واکنش مناسب‌تر ، توسل به اقدامات مستقیم ضد حکومتی است. سازمانهای انقلابی شیعه با در پیش گرفتن اقدامات تند عملی ، بهانه لازم را به حکومت برای تشدید اقدامات سرکوبگرانه دادند.
اگر چه با کمک نمایندگان امام خمینی ،هم آوازی و وحدت شیعیان خلیج فارس با انقلاب ایران رو به رشد نهاد، اما در 1980 هنگامی که این ناآرامی به اوج خود رسید، جوامع شیعه موفق نشدند خشم خود را در قالب یک نهضت سیاسی سازمان دهند گروه‌های اپوزیسیون رادیکال شیعه در خلیج فارس که از پشتیبانی مردمی و رهبری پویا و اصیل محروم بودند تماما به حمایت خارجی متکی باقی ماند و ایران مطابق با ضروریات استراتژی منطقه‌ای خود از آنها حمایت میکرد.
نظام حاکم بحرین از بیم سرایت انقلاب مصر به این مجمع‌الجزایر، مانع برپایی تظاهرات مسالمت‌آمیز گروه‌های سیاسی بحرین در حمایت از ملت مصر شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی العالم به نقل از پایگاه خبری الجوار، نیروهای امنیتی بحرین مانع برپایی تظاهرات اعتراضی نیروهای معارض حکومت بحرین در روز سه‌شنبه در مقابل سفارت مصر در منطقه ماحوز در این جزایر شدند.
این گروه‌ها و نیروهای سیاسی درباره ممانعت رژیم حاکم بر مجمع‌الجزایر بحرین از برگزاری تظاهرات و تحصن مسالمت‌آمیز در بحرین در حمایت از ملت مصر ابراز نگرانی کردند. زیرا این اقدام در حمایت از مردمی صورت می‌گرفت که در حال انجام یک انتفاضه عادلانه در مصر هستند.
این گروه‌های سیاسی اعلام کردند که مخالفت رژیم بحرین با این اقدام، مصادره آزادی بیان و نادیده‌گرفتن حق تجمع و تحصن مسالمت‌آمیز شهروندان به شمار می‌آید و این خلاف قانون اساسی است.
به گزارش فارس حاکم مجمع‌الجزایر بحرین چندی پیش در آستانه عاشورای حسینی (ع) بر خلاف سالهای گذشته که نشان از هراس آنها از فراگیر شدن انقلاب تونس در جهان عرب دارد، اعلام کرد که این کشور از هیچ تلاشی برای بهتر برگزار شدن مناسبت‌های دینی دریغ نمی‌کند.
سازمانهای بین‌المللی حقوق بشر همواره نگرانی و محکومیت شدید خود را در مورد نقض حقوق بشر علیه شهروندان شیعه بحرینی اعلام کرد.
با وجود اینکه شیعیان اکثریت بزرگ بحرین را تشکیل می‌دهند و جمعیت آنان بین 65 تا 70% این جزایر است، ولی حکومت در دست اقلیت اهل تسنن است که با به کارگیری سیاست تفرقه مذهبی شدید در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی حقوق شیعیان را پایمال می‌کند.
حکومت بحرین همچنین برای تغییر ترکیب جمعیتی بحرین از چند سال پیش شروع به دادن تابعیت بحرینی به افراد سنی مذهب از کشورهای جنوب شرقی آسیا کرده است و با این سیاست قصد از اکثریت انداختن شیعه را دارد.
حکومت بحرین در حالی امکانات اقتصادی و اجتماعی فراوانی از جمله مسکن و شغل را در اختیار این افراد قرار می‌دهد که شهروندان اصلی از ساده ترین حقوق انسانی خود محرومند.
سازمان‌هی دفاع از حقوق بشر همواره از حکومت بحرین خواسته‌اند از نقض حقوق بشر دست بردارد و سیاست‌های تفرقه مذهبی را به پایان برد و حقوق سیاسی و اجتماعی اکثریت شیعه را تضمین کرده و در صدد جبران حقوق قربانیان و رفع محرومیت از آنان باشد.
از سوی دیگر شیعیان بحرین توانستند در انتخابات اکتبر گذشته این جزایر با به دست آوردن 18 کرسی از مجموع 40 کرسی پارلمان یک پیروزی چشمگیر کسب کنند با وجود اینکه دولت بحرین در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی با ادعاهایی چون تلاش برای براندازی حکومت و دخالت در اقدامات تروریستی، صدها فعال بحرینی از جمله 23 رهبر گروه‌های شیعه را دستگیر کرد تا مانع نامزدی یا فعالیت آنها در انتخابات این کشور شود.
ناظران معتقدند که سقوط دولت تونس و انتفاضه مردمی مصر پیامی برای بسیاری از کشورهای عربی است که یک خاندان سالهای طولانی قدرت را در دست دارد و همین موضوع هراس پادشاهان و سردمداران قدرت در رژیم‌های عربی را برانگیخته است.
